Nog steeds in Glasgow

Het is natuurlijk raar om verslagen te blijven schrijven op een reiswebsite waarbij jezelf toch al enige tijd op dezelfde plek aanwezig bent, maar ach zolang ik nog geen waarschuwing krijg voor het onrechtmatig gebruik van deze website hou ik het hier nog wel even vol. Hoewel de plannen om naar een ‘normale’ website te verhuizen om daar mijn verrichtingen bij te houden zijn er (ook al voordat ik in Glasgow terecht kwam), maar dat kost tijd en moeite, die ik niet neem en die ik niet heb in willekeurige volgorde.

Dat terzijde, want ik heb weer het één en ander meegemaakt om even terug te koppelen naar het thuisland. Voor de goede orde, dat is nog steeds Nederland hoor. Hoewel ik me hier zeker op mijn plaats voel. Niet in het laatst door de gastvrijheid van de Schot. Ik bedoel ik zit hier nu ruim twee en een halve maand en ze zeggen nog steeds “you’re welcome” tegen mij.

Mijn laatste bericht was dat ik nog even het 5 november vuurwerk mee zou maken en dat was niet verkeerd zoals hier terug te zien is: http://youtu.be/PDTY_x38LV4 Ik heb niet de moeite genomen om de overige 20 minuten vast te leggen maar het was een alleraardigst evenement gevolgd door 40.000 toeschouwers in de lokale green. Dat moeten ze vaker doen.

En dat doen ze ook trouwens: afgelopen donderdag werden er weer wat vuurpijlen de lucht in gemikt om het aanzetten van de kerstlichtjes op het hoofdplein St. George Square te benadrukken. ‘Kerstlichtjes?’ hoor ik u zeggen, terwijl Sinterklaas nog niet eens in het land is? Laat dat nu hier net geen belemmering zijn. Alle etalages hangen hier al vol met lampjes en ander soort kerstspul. En nu de dagen korter en korter worden kunnen ze mij niet genoeg licht aan doen, hoe kitscherig dat dan ook over komt.

Verder ben ik van de week eens een film discussion group wezen bezoeken. Laat dat nu ook precies de lading dekken. Het opzetten van discussiegroepjes, voornamelijk voor boeken te bespreken, is iets typisch Brits maar gezien mijn beschikbare tijd leek het me beter me vooral op de films te richten. Het was absoluut interessant. De voorzitter van de groep is zelf tekstschrijver (de films waarbij hij betrokken is komen tot een gemiddelde van een 3,7 op imdb, maar Uwe Boll schijnt ook een redelijke filmsmaak te hebben) en films die besproken waren onder meer Beasts of the Southern Wild, Skyfall en Rosie Sparks. Helaas had ik niet de mogelijkheid om die eerste film te kijken. Nou ja, helaas.. De inleiding begon ongeveer zo: ‘Was er iemand die die film wel goed vond?’ waarna één jongedame heel voorzichtig haar hand opsteekt. Vervolgens komt er een relaas van één van de deelnemers dat letterlijk alles slecht is aan die film, dat je met het voorfilmpje het hele verhaal al meegekregen hebt (hé dat voorfilmpje had ik dan weer wel gezien), dat zelfs de 6-jarige hoofdrolspeelster alleen maar irritatie opwekt, terwijl dat normaal gesproken bij kindsterretjes van die leeftijd toch vertedering hoort te zijn en dat de enige vraag die aan het einde van de film over blijft is waarom je eigenlijk tot het einde bent blijven zitten. Welkom tot de filmclub.

Wat dat betreft kwam James Bond er minder bekaaid vanaf. Hoewel er een verschil leek te zijn tussen de mensen die vonden dat het einde nu echt helemaal zoek is bij deze cyclus (quote: ‘laat ik het nog eens uitleggen, een plot is waar scène 1 en 2 uiteindelijk leiden tot scène 3, niet waar je zonder enige relevantie ineens in een andere plek aanbeland’) en de mensen die de film perfect vonden afgezet tegen het idee dat dit een ode is binnen de veel grotere James Bond-franchise. Ik ben geneigd mezelf tot de eerste groep te rekenen. Ik bedoel het feit dat zo’n klef hamburgerbroodje onderdeel is van de grotere McDonalds franchise maakt em niet plotseling lekker. Daarnaast vraag ik me oprecht af hoe een crimineel twee jaar van te voren al plant om zichzelf gevangen te laten nemen door eerst James Bond gevangen te nemen om vanuit zijn eigen gevangenschap zijn plan door te zetten. Dit zonder enige spoilers weg te geven trouwens. Nee, voor een echt goede film valt Argo aan te raden, maar zoals gezegd dit is een website voor reisverhalen en niet voor filmrecensies, dus ik wil me wel even aan de standaard houden.

Nog even over het fietsen hier, zoals gezegd is de fietsenleen even dicht met de winter, maar komen ze terug als ze weer over voldoende fondsen beschikken. Tot die tijd vermaak ik me wel op zo’n indoor spinning fiets, maar in de tussentijd wordt er aardig aan de weg gewerkt. Letterlijk. Aangezien tourwinnaar Bradley Wiggins een week terug aangereden is, is er een discussie op gang gekomen of er niet iets meer moet worden gedaan aan fietspaden en dergelijk. Minder kan in ieder geval bijna niet, maar nu was toch de conclusie dat meer dan 3000 fietsongelukken in heel Groot-Brittannië per jaar wel erg veel is. Er is hier dus een lobby op gang gekomen om meer aan de infrastructuur te doen op dit gebied. En daar hoeft Wiggins dus maar één keer voor op z’n gezicht te gaan. Daar staat tegenover dat er ook nog wel een gedragsverandering in het verkeer nodig is, wil je hier echt veilig met de fiets over straat kunnen. Laat de gemiddelde automobilist hier rond laten rijden in Amsterdam, of iedere willekeurige studentenstad en hij eindigt met drie fietsen op zijn bumper. Of meer als deze ook nog tegen een fietsenstalling opgereden is.