Nieuwe dingen

Het is weer tijd voor een nieuwe update. Althans, dat was het al eerder, maar ik wou er nog even mee wachten omdat ik eerst nog een paar nieuwe dingen wou ondernemen. Meer specifiek het bezoeken van locaties in de buurt zoals daar zijn de kapper (het werd tijd), de bioscoop op 20 minuten loopafstand en het sportcentrum voor de ouderwetse spinningsessies. Alle drie een succes, althans op zijn minst in meer dan wel mindere mate.

De kapper waar ik naar toe ging bevindt zich precies om de hoek en zeven pond is ook niet te veel betaald natuurlijk. Er was nog één iemand voor me en in de tien minuten dat ik moest wachten heb ik de kapster alleen maar een tondeuse in de hand zien houden. Het viel me al op dat iedereen hier met gemillimeterd haar rond loopt. Ik vroeg me dan ook af of ze wel kappersscharen hebben in Schotland, maar gelukkig bleek dat reuze mee te vallen. Aan de vraag om mijn haar vooral not to short te laten worden werd tegemoet gekomen en voor een Schots kapsel valt de schade reuze mee. Ondertussen probeerde ik nog wat gesprekken op te vangen van de kapster met andere gasten (of directe familie, ze zaten al in de salon voordat ik er was en maakten ook geen aanstalten om weg te gaan na mijn vertrek), maar los van het oerengelse woord ‘lasagna’ kon ik er geen touw aan vast knopen. Nee, die lessen Engels op de middelbare school hebben er niet aan bijgedragen om het Schots (of welk raar taaltje ze dan ook spreken) van de gemiddelde Glasgower te verstaan.

Aangezien ik er inmiddels achter gekomen was dat boven het winkelcentrum waar ik al twee maanden mijn boodschappen doe ook een bioscoop verstopt zit leek me het een mooi moment om die ook eens met een bezoek van mijn persoon te vereren. De nieuwe James Bond zou daar (los van nog zeven andere begintijden op die dag) draaien om 16.00 uur. Voor de goede orde, dat is 17.00 uur in Nederland. Als compromis werd er besloten om eerst vijftien minuten reclame en daarna nog eens vijftien minuten voorfilmpjes te laten zien. Stipt half vijf kon er dan ook begonnen worden met de film. Een film die verder overigens niet heel veel om het lijf heeft behalve wat aardige actie, een mooie view van de Schotse omgeving (maar ja die foto’s had ik toch al gemaakt voor op facebook) en de constatering dat de nieuwe Q toch verdacht veel op Wim Helsen lijkt. Mijn tweet hierover is inmiddels door Joris Luyendijk geretweet. Veel meer bevestiging op dat gebied kun je niet hebben. Niettemin was de bioscoop ondanks een prijzig ticket bijzonder acceptabel te noemen. Goede stoelen, een mooie zaal, bijzonder goed beeld en een garantie dat ik nog wel terug ga komen. Onder andere de films Argo, Django Unchained en Life of Pi staan op de shortlist.

En dan vandaag dus. Het sporten. Recht tegenover mijn appartement ligt een fitnesscentrum waar ook spinningsessies gegeven worden. Dat is dat gedoe met die hometrainers om dan te fietsen op muziek. Na het eerste nummer gaf het een machtig gevoel weer ‘back on the road’ te zijn. Raar, want laat nou net die road ontbreken bij het spinnen. Maar de laatste keer dat ik dit ondernomen heb was in Helmond, juist direct na het werk. Weemoed derhalve. Na meer gezwoeg bij het tweede nummer werd weemoed ingeruild voor het besef dat ik de laatste twee maanden welgeteld één keer een fiets aangeraakt heb, te weten voor boodschappen te doen. Goede zet Raoul, wil je jezelf dood hebben ofzo. Maar met nummers als Duck Sauce - Barbara Streisand en Right Said Fred – Don’t Talk Just Kiss kwam de welbekende schwung er toch wel in. Het scheelt dat ze hier vrij weinig aan differentiatie doen. Eén tempo per nummer dat ofwel een sprint, ofwel een zittende klim, ofwel een staande klim is. Je weet in ieder geval waar je aan toe bent. En aan het einde werd er afgesloten met een nummer van de onvolprezen Scooter (die speelt vals, haha), dus ook dat is dan weer net als in Helmond. Het voelde in ieder geval goed en als ik een beetje door heb hoe alles werkt kom ik zeker nog terug om ook wat meer uit te proberen dan alleen de spinningfietsen.

Verder op dit moment eigenlijk alleen goed nieuws. Diverse mensen hebben beloofd om langs te komen, de meeste voor de lente volgend jaar (ik zou hier ook niet willen zijn in de winter hoor), maar Sander en Marleen ga ik over drie weken al zien. Daarnaast kreeg ik te horen dat ik er voor wat betreft het werk helemaal niet slecht voor blijk te staan, dus ook dat is mooi (en zoals zo vaak tegenovergesteld aan het beeld dat ik er zelf van heb). Om mezelf te trakteren heb ik een kaartje gekocht voor de Black Keys met de Maccabees in het voorprogramma. Iets meer dan 30 pond, maar dan heb je het wel over de twee beste bands van dit moment. Ik ben tevreden. Ook over het pompoenrecept dat Renee me nog doormailde. Gezien de grootte van de pompoen die ik ingeslagen had, had ik gelijk voor vier dagen eten. Dat is ook een manier om de week door te komen.

Voor morgen is het hier vijf november. Dat is het in Nederland trouwens ook, tenzij je dit verslag leest op een andere dag dan dat ik dit geschreven heb. Maar hier betekent vijf november nog veel meer. Dat is namelijk de dag dat Guy Fawkes niet het Britse parlement opgeblazen heeft. En dus is er op vele plaatsen vuurwerk, zo ook in het stadspark van Glasgow. Ik ga zeker een kijkje nemen. Het is wel jammer dat het feit dat ik nu al 28 jaar het Britse parlement niet op heb geblazen dan weer niet bekroond wordt met vuurwerk. Behalve dan met oudjaar, maar ik weet niet zeker of dat vuurwerk precies voor mij dan afgestoken wordt. Enfin, tot zover de update. Tot schrijfs, ziens, horens etc.