Le dùrachdan a Glaschu

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update heb geschreven. Behalve dat er nu niet meer zoveel te vertellen valt aan belevingen (of ik constateer ze gewoon niet) heeft dat ook met een paar andere dingen te maken. Zoals energiegebrek en drukte. Ik kan daar zelf overigens niets aan doen. Er moet ook gewerkt worden en als dan in anderhalve maand tijd vier weekenden vol zitten met bezoek uit Nederland blijft er weinig tijd over voor andere dingen zoals het schrijven van verslagen. De oplossing is dan ook simpel, kom hier in Glasgow langs en verkrijg een persoonlijk verslag op maat van ondergetekende. Maar goed het wordt wel tijd voor een nieuwe update, de laatste keer dat ik een verslag schreef had men in Nederland nog een koningin (nu ook, maar dan met andere plichten en verantwoordelijkheden). En hoewel ik en mijn ouders op 29 april afgereisd zijn naar de badplaats Ayr (zie foto) met als tussenstop Troon vond er aldaar geen enkele wissel plaats.

Ayr en Troon zijn hier overigens niet de enige plaatsen met rare namen. We noemen een Alloa dat al met al lang niet zo zomers blijkt te zijn als de Hawaï-term doet vermoeden. In het noorden ligt een plaats met de naam Tongue, die nochtans al uitnodigt voor de nodige in cheek-humor. En dan hebben we het nog niet eens over Bowling, Inverkip, of Kippen. Maar al die benamingen die schijnen van het Gaelic (uitspreken als Gèlik; niet Geelik, dat is Iers) af te komen, dat rare taaltje waar iedereen hier trots op is, maar dat eigenlijk niemand spreekt. Daarbij is Glasgow een verbastering van Glas Cu, dat mooie groene plaats zou betekenen. Nou, dan weet je het wel. Andere Gaelic standaardbenamingen binnen plaatsen zijn Kirk als kerk, Bal als plaats, Loch als meer, Ben als berg en Glen als dal. Dan heb je nog Inver dat de mond van de rivier betekent en Tennents dat is bier. Althans, dat beweren ze hier dan toch. Onthoudt dit wanneer jullie mij willen bezoeken. Er vindt een overhoring plaats.

Het Gaelic woord voor zon weet ik dan weer niet, ik heb er meerdere keren naar gevraagd maar het zijn vooral lege blikken die me dan aankijken. Toch zijn met name de afgelopen weken goed geweest qua weer. Misschien op die ene dag na dat Sjoerd en ik rugby gingen kijken, maar goed, dat leverde al met al ook weer een mooi waterballet op. Het is trouwens opvallend hoe weinig de gemiddelde Schot zich aan trekt van het weer. Als het regent vertikt men het een paraplu te gebruiken, net als bij zon het gebruik van zonnebrandcrème onbekend is. Het weglaten van allerhande kleding (ook door mensen die dat qua omvang beter niet zouden doen) is wel weer een standaard reactie bij het hebben van veel zon. Des te beter valt de volgende dag te zien dat er geen zonnebrandcrème is gebruikt.

Verder is het hier goed uit te houden, de mensen zijn aardig en behulpzaam (nog steeds) het werk gaat goed en ook de collega’s zijn sympathiek. Gisteren hebben we met een aantal nog een Big Lebowskifeest bezocht in het centrum. Dit hield in goede muziek, bowling (het spel, niet de plaats hoewel we dat niet meer konden doen gezien de tijd), het maar waar eens kijken van de film (het was nochtans alweer drie maanden geleden) en het meedoen aan een Lebowski Quiz. Onder andere met de ronde “You’re out of your Element Donny” waarbij antwoorden gevormd moesten worden aan de hand van de Tabel van Mendeleev (zo bleek van alle Avengers alleen Captain America met deze elementen te vormen) en een andere ronde waarbij rebussen opgelost moesten worden toegedicht aan quotes van de film. Zo werd Lebowski weergegeven als een vlinderdas in de Franse driekleur en een pictogram van een skiër en zo waren er meerdere interessante plaatjes te vinden. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik de meesten al niet meer weet. Maar ja, de White Russians, weliswaar slecht klaar gemaakt, kostten ook maar 2,50.

Ondanks dat alles behoorlijk goed gaat hier, is er soms toch nog wel sprake van enige heimwee. Al was het maar als men weer aan de verkeerde kant van de weg rijdt, of in één of ander taaltje spreekt wat ik niet begrijp. Ze noemen het hier Engels, maar ik vraag me af of mijn Engels leraar van de middelbare school het daarmee eens zou zijn. Om toch enigszins verbonden te blijven met de Nederlandse cultuur ben ik voornemens om morgen wortelstamppot te maken. En dan op de traditionele wijze, dus al wakker blijvend met drie vingers in de lucht. Ik ben benieuwd of je dat proeft.

Het zou zo maar kunnen dat het volgende verslag weer even gaat duren, weet dat het vooral niet aan jullie ligt (of wel, hopende weer op net zoveel bezoek als de achterliggende periode), maar de conclusie is dat ook hier het leven, hoe raar ook, gewoon door gaat. Dat, en het idee dat ik zelf dadelijk ook weer even met vakantie ga zorgt er voor dat ik me nu alvast excuseer voor ieder verslag dat er de komende weken niet komt. Maar met alle moderne vormen van communicatie probeer ik uiteraard zoveel mogelijk bereikbaar voor iedereen te blijven. Groetjes vanuit Glasgow, die mooie groene plaats.